Wie zijn Slippery People ?

Steve Anteunis
Gitaar

 

Muziek zat er sowieso van kleins af aan reeds duidelijk ingebakken, dus het was slechts een kwestie van tijd vooraleer papa en mama de oren zouden worden afgezaagd voor een instrument. De keuze bleek verrassend moeilijk maar uiteindelijk werd het gitaar en bas.
Na de eerste stappen in een klassieke gitaaropleiding, werden de nylonsnaren al gauw ingeruild voor stalen snaren en kreeg de klassieke gitaar een tweede leven op de Koopjeskrant. De weg naar rock & roll was nu definitief ingezet! Na het gebruikelijke parcours van uiteenlopende groepjes te hebben doorlopen, besluit Steve in 2002 om samen met enkele gelijkgestemde zielen van de muziekschool OZMA een nieuwe, eigen coverband op te richten, welke uiteindelijk de naam SLIPPERY PEOPLE krijgt. 

 

Carine de Bruyne
Zang


Carine is enige vrouw bij Slippery People en heel gepassioneerd met muziek bezig. Al op jonge leeftijd deed ze mee aan playbackwedstrijden en later ook aan soundmixshows. Zo ook aan de Belgische finale van de Henny Huisman soundmixshow in de Elizabethzaal te Antwerpen in 1988, het jaar dat Helmut Lotti won. Na enkele jaren pauze (om voorrang te geven aan het gezin) nam ze in 2004 de draad terug op. Carine volgde zangles bij Lien De Greef (Lady Lynn) en nam deel aan de musical Fame (in een productie van de muziekschool Lochristi). Ze startte in 2012 als backing vocaliste bij Slippery People. Sinds 2018 is Carine echter de leadzangeres van Slippery People.

 

Hendrik De Mets
Bas

 

Hendrik De Mets startte zijn muzikale reis op 8- jarige leeftijd. Na 8 jaar klassieke muziekschool werd het tijd voor rock & roll. De bugel en de klassieke gitaar gingen de kast in en werden vervangen door een eerste elektrische gitaar. Met zijn eigen bandje Terriebel werden ze in Brakel plaatselijke helden. Vervolgens werd hij ingelijfd als trompettist bij Kingdom of Belgium, later Lookin’ Glass, een funkband uit een naburige gemeente waarmee ze een eerste singel opnamen onder leiding van Filip Moortgat (bassist Luna Twist).

Vele andere bands volgden. Dat mooie liedjes niet heel lang duren weten we allemaal en ook bands als Blow, later Club Soda waarmee de single Little Me (geproduced door Paul de Spiegelare) werd uitgebracht, eindigde met een split, vooral vanwege tegengestelde muzikale ambities. "Nooit geen coverbands" was ondertussen zo een beetje een heilig principe geworden, tot Hendrik zijn plaats vond bij Slippery People. Eerst als gitarist en later als bassist. 

Kurt De Vreese
Keyboards

 

Muziek zit bij Kurt in de genen. Het begon al in de lagere schooltijd met het draaien van LP’s van zijn papa, die zelf ooit gitarist was in een rock & roll coverband en tot vandaag nog altijd basgitaar speelt. Toch was het eerder het radiowerk dat Kurt op zeer jonge leeftijd aansprak, vooral door de enorme populariteit van de vrije radio’s in de jaren 70 – 80.  Ondertussen groeide ook de interesse om zelf een instrument te spelen en Kurt begon muziekschool te volgen. Hij zou uiteindelijk 9 jaar les volgen voor keyboards en piano. Onder leiding van dirigent/docent Hessel De Groff werd een muziekensemble opgericht wat de eerste podiumervaringen opleverde. De eerste serieuze optredens kwamen er met de oprichting van rock band Sixpack. Nadien was hij nog lid van rock-blues-band The Jerrycans en richtte hij met enkele gelijkgestemde zielen de 50’s–60’s rock & roll band  The Red Rockin' Dice op. Na het plotse vertrek van hun zangeres bleek het moeilijk om een nieuwe zanger/zangeres te vinden voor het genre en hielden ze er mee op. Ongeveer tezelfdertijd was Slippery People op zoek naar een nieuwe keyboardspeler en na een geslaagde auditie bleek hij perfect in het plaatje te passen. Sinds 2013 is Kurt dan ook de vaste keys-man bij Slippery People .

Fons Van De Velde
Drums


Fons begon als 10-jarige knaap bij het trommelkorps St-Cicilia te Lede. Later groeide hij uit tot slagwerker en had hij op 16-jarige leeftijd de leiding over het trommelkorps. In diezelfde periode maakte hij ook zijn eerste stappen in de rockmuziek bij The Lads. De eerste optredens kwamen er vooral door de in die tijd populaire free-podia en talentenjachten. Er werden enkele demo’s opgenomen waarvan 1 nummer op een verzamel-LP Blitz Pop verscheen. Een nieuw tijdperk bood zich aan bij Vriezen en Dooien. Hier maakte hij de overstap naar de eerste digital drums, De Roland DDR30. Het schip strandde echter 1 jaar later. Kort daarop kwam er een reünie van The Lads. De naam veranderde naar Soft Eyes en er werd gekozen voor songs die een breder publiek konden aanspreken, o.a. in het Nederlands dat toen door 10 Om Te Zien in opmars was. Deze formule werkte goed met heel wat optredens , opgenomen demo’s en zelfs 10 Om Te Zien werd gehaald ! In 1992 kwam er een eind aan het avontuur met een non-actieve periode van 4 jaar. In 1996 kreeg Fons aansluiting bij De Kaai, een afkooksel van de vroegere Soft Eyes. De naam van de band werd herdoopt in Scream, die heel wat zangwissels onderging om uiteindelijk te stranden in 2005. Met een tussenpauze van 1 jaar bij No Comment was Fons aan de beurt bij de classic rockband Sixpack uit Aalter tot 2007. Na Sixpack volgde er de Aalterse rock coverband Feedback. In januari 2013 sloot hij de Feedback-deur achter zich. In augustus 2019 kwam de vraag om de drums voor zijn rekening te nemen bij Slippery People. Dit bleek meteen een match te zijn en sindsdien is Fons een vaste waarde voor de groep.

Laurenz Vandercoilden
Sax


Laurenz begon in de jaren 80 met drummen en richtte met enkele vrienden de new wave/avantgarde groep New Arrest op. Diverse optredens volgden, zoals op de Bierfeesten Oudenaarde en de Montmartrefeesten in Ronse. In de 90’s begon hij als drummer bij MainStreet (blues & rock) en was kort ook de drummer van Manisch Blue. Halverwege de jaren 90 werd Laurenz de vaste drummer van de bluesgroep The Alley Gators uit Brugge waarmee 2 CD’s werden opgenomen (Not Invited en Feet & Teeth). Optredens in België en Nederland volgden, zoals Maanrock in Mechelen en Harley Davidson treffens. Bij deze bluesgroep ontdekte Laurenz rond de jaren 2000 de liefde voor de saxofoon en begon hij zich het instrument eigen te maken.
Rond diezelfde periode werd hij tevens drummer van covergroep Boost Up om nog enkele jaren later de mede- oprichter en drummer te worden van hard rock coverband The Nation, waarmee de CD Cry For The Nation werd opgenomen. In de jaren 2010 was hij oprichter van de Swingdogs (swing & blues) waar hij tenorsax en backing vocals deed. In 2012 was Laurenz gastmuzikant bij Slippery People op het 10-jarig bestaan van de band. Sindsdien is hij de vaste tenorsaxofonist van Slippery People.